AŞK YOLUNA

” Miskin Yunus söyler sözü, Kan yaş ile doldu gözü

Bilmeyen ne bilsin bizi,

Bilenlere selam olsun. “

Yunus Emre

Soyunurdu gece arşdan arza, Aşk yoluna parmağımdan süzülen ışık, yol olurdu sineme sinemden vurur, ayın şavkına…

ışığın, ışkıma, aşkıma, kandil. buseler nehir olur coşar, vadilerinden cennet bahçelerinin; fezanın derinliklerine aşk ahdi eker iken…

ateşi yıkadım teninle, teninden süzülen yaşamla, damlasında hem kanı hem akı ile balım oldu aşkıma,

aşkımın kor’una.

ışk ettim ışığını yoluma yoldaş ettim buseni yanağıma

içim coşar iken ışk ile yandım hamdolsun diye diye

yıldızlardan dökülen sükûnet can mıydı?

avaz mıydı vuslata mey bahane, gönlüm avare, başım divane penceremin tülünden işleyen rüzigar kah perçemime yaren, kah iremine nefes gördüğünde değil gönül, bildiğinde virane

düşerken yıldızlar toprağa karışırdı hayat suyu yaşam kovuğuna,

nemi toprağın taşırdı yeniden ay’a bir olmuş tinleri de karışırdı ışk yoluna tenden tine yürekten ayçehreye, şem’e

--------------------------------

Bir ayağı ışkta, bir ayağı aşkta güzel; İmreden damla damla akar şemin.

Işk olup girersin kah pencereden içeri,Kah göynümden içeri…

İçerim yolda yürüyen o ayaklarından meyi,

İçerim yanar, kanamam seni.Bastığın ışk olayım, şavkın aydınlatsın çehremi,

Yürüdüğün yol olayım, yoldaşlıktan da ebedi.

Aşık Şems’tir bir garip serseri.

Sevdiceğinin kanatlarından coşar da;

İster yolları seri seri

Beyaz yüzlüsüne çıkan yolların hepsi,

Ayaklarından dudaklarına yol olur,

Olur öpe öpe bir deli…